Kallugulannare

കല്ലുകുളങ്ങര കല്ലാട്ടുവീട്ടിലെ
കല്യാണിയെന്നൊരു സുന്ദരിയാൾ
മെല്ലെന്നെഴുന്നേറ്റു ഉമിക്കരി കൊണ്ടവൾ
മുല്ലപ്പൂ പോലുള്ള പല്ലു തേച്ചു
വരവായൊരുവൻ സുന്ദരമാരൻ
വഴിവക്കത്തായ് വിരവോടെ
നീലോല്പലമിഴിയാളെ കണ്ടു
വേലിക്കരികേ നില കൊണ്ടു
അഞ്ചലിൽ കത്തെഴുതി
ആയിരം വാക്കെഴുതീ
അരക്കിറുക്കെന്ന പോലെ
ഞാൻ നടന്നൂ
അടി പലതും നേടി വെച്ചൂ
ആനന്ദം തേടി വന്നു
അക്കരെക്കടത്തിങ്കൽ
കാത്തിരുന്നു
കല്ലിയാം സൗന്ദര്യറാണിയാളോ
കല്ലാട്ടു വീട്ടിലെ കാമിനിയോ
നിശ്ചയം നിന്നെ കിനാവു കണ്ടു
ഉച്ചക്കിറുക്കു പിടിച്ചു പോയി