തപസ്വിനീ തപസ്വിനീ
പ്രേമതപസ്വിനീ
എന്തിനെന് ബാഷ്പതടാകത്തില് നീയൊരു
ചന്ദനത്തോണിയില് വന്നൂ
തപസ്വിനീ തപസ്വിനീ
പ്രേമതപസ്വിനീ
മൂകസങ്കല്പങ്ങള് മുഖം പൊത്തി നില്ക്കുമീ
ഏകാന്ത തപോവനത്തില്
ഭൂമിയും സ്വര്ഗ്ഗവും കൂട്ടിയിണക്കുവാന്
മേനകയായ് നീ വന്നൂ. (തപസ്വിനീ)
ഈ നിശാഗന്ധി തന് വാടിയ ചില്ലയില്
രോമാഞ്ച പുഷ്പം വിടരുകില്ലാ
ലജ്ജാലോലയായ് ഇനിയുമീ വനികയില്
ചിത്രാപൌര്ണമി വരുകില്ലാ. (തപസ്വിനീ)
