നിനക്കും നിലാവില്‍ കുളിക്കും പുഴയ്ക്കുമീ
അമ്മയായ് തീര്‍ന്നതെന്‍ പുണ്യം ..
തണുപ്പിന്‍ തലോടലും താരാട്ടുപാട്ടുമായ്
വിളിക്കുവാനാണെന്റെ ജന്മം...
കുരുന്നായിരിക്കെ കുളിപ്പിച്ചു നെറ്റിമേല്‍
കുളിര്‍ചന്ദനം തൊട്ട നാളു തൊട്ടേ
പൂവിരല്‍ത്തുമ്പില്‍പ്പിടിച്ചുകൊണ്ടാദ്യമായ്
പുതു നടത്തം പഠിപ്പിച്ചതൊട്ടേ
അക്ഷരപ്പൂവുകള്‍ അന്തരാത്മാവിലെ
നക്ഷത്രമാക്കി കൊളുത്തിവെയ്ക്കെ .
നിനക്കും നിലാവില്‍ കുളിക്കും പുഴയ്ക്കുമീ
അമ്മയായ് തീര്‍ന്നതെന്‍ പുണ്യം..
ഏതോ നിഗൂഢമാം സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ നിന്‍മുള-
ങ്കൂട്ടില്‍ ചിറകിട്ടടിച്ചു നില്‍ക്കെ
ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലയെങ്കിലും..
ആ കണ്‍കളൊക്കെയും വായിക്കവേ
എന്തിനെന്നറിയാതെ നനയുമീ കണ്ണീരില്‍
ഉമ്മ വെച്ചെന്നോടു ചേര്‍ന്നുനില്‍ക്കെ
(നിനക്കും നിലാവില്‍... )
