Virinyanyaa malare [premamadhumaasa vanattile]

വിരിഞ്ഞമലരേ നീ വിധിയുടെ കാറ്റില്‍
പാറി ദൂരെ പോകയോ

പ്രേമ മധുമാസവനത്തിലെ മലര്‍ വള്ളിക്കുടില്‍ വിട്ടു
മാനത്തു മറഞ്ഞൊരു മലരേ
തേടിവരുന്നുണ്ടു പൂമ്പാറ്റ പുറകേ

വിധിയാകും കൊടും കാറ്റില്‍
വിരഹത്തിന്‍ കൊടും ചൂടില്‍
പറക്കും മൈനതന്‍ ദേഹം പക്ഷേ
നിനക്കുള്ളതല്ലയോ ഹൃദയം!

കൂട്ടിലെയിളം കിളി കിനാവും കണ്ടുറങ്ങുമ്പോള്‍
ഇരുട്ടിലേക്കോടിയ കുയിലേ
നിന്നെ ഇനിയെന്നു കാണുമെന്‍ ലൈലേ

പിരിയട്ടേ ശരീരങ്ങള്‍ വിധിവന്നു വിളിച്ചാലും
പിരിയാത്ത ഹൃദയങ്ങള്‍ ഇല്ലേ
അവയില്‍ അനുരാഗമണിദീപമില്ലേ?

വിധിയാകും കൊടും കാറ്റില്‍
വിരഹത്തിന്‍ കൊടും ചൂടില്‍
പറക്കും മൈനതന്‍ ദേഹം പക്ഷേ
നിനക്കുള്ളതല്ലയോ ഹൃദയം!