കാവും കോവിലകവും കുളവും ശാന്തിമനയും
കാലം തീര്ത്ത കോലം ചാര്ത്തിയകലം തേടി യാത്രയായ്
മൌനം മേഞ്ഞവഴിയില് ഉരുളും മന്ത്രശിലയില്
ജന്മം പൂത്ത കര്മ്മം വാര്ത്ത മിഴിനീരാടി യാത്രയായ്
നോവിന് രാത്രിമഴയില്പ്പൂത്ത കനലിന് പൂക്കളില്
വീഴും മഞ്ഞുനീരും കുഞ്ഞുതെന്നല് താളവും
ഇനിയും ദൂരമേറും പാതയോരം കൊയ്ത ശാപവും
ഇല്ലിക്കാടും മേടും ചെല്ലച്ചോല ശീലും
തുമ്പിത്തുള്ളല്ത്തേരില് പായുമ്പോഴും
എങ്ങോ കേഴുമഴലിന് മീനവേഴാമ്പല്ക്കിളീ
എന്തേ നിന് വിഷാദം പെയ്ത നാദം ചോര്ന്നുപോയ്
ഒടുവില് പൂണുനൂലിന് ബ്രഹ്മബീജം നേര്ന്ന പാതകം
ഉള്ളിന്നുള്ളില് വീണ്ടും കല്ലും നെല്ലും പാകി
പയ്യെപ്പയ്യെപ്പായും കാലം പോലെ