Karayanda magale

കരയേണ്ട മകളേ കരയേണ്ട നീ
കണ്ണുനീരിന്ന് ചൊരിയെണ്ട
പെണ്ണായി മണ്ണില്‍ വന്നാലോ
പിന്നെ കരയേണ്ട കാലം വരുമല്ലോ

ചിരിക്കാന്‍ പിറന്നവന്‍ പുരുഷന്‍
കരയാന്‍ പിറന്നവന്‍ സ്ത്രീയും
പിഴയൊന്നിനിരയാക്കി
അഴലിന്റെ കരുവാക്കി
മിഴിനീരിലെറിയുന്നവളെ
അവന്‍ ചെയ്യും തെറ്റിന്റെ ഭാരം
ചുമക്കുവാനബല തന്‍ ജന്മം

മറ്റൊരു കൂടവന്‍ പൂകി
ജീവിതമഭിനയമാക്കി
പിന്നെയും കാണുമ്പോള്‍
നൊമ്പരമേറുമ്പോള്‍
കേഴുകയാണു ഞാന്‍ മൂകം
അവനിയിലെന്നും പെണ്ണിന്‍
അനുഭവമിതുതന്നെയല്ലോ