ചാപം കുലയ്ക്കുന്നു പിന്നില്
പാപബോധം മൃഗയാവിലോലം
പാദം നിലത്തു തൊടാതെ
നീയും പായുന്നു മാനിനെപ്പോലെ
നിന്നെ രക്ഷിക്കുവാനേതു ദേവാലയം
നിന്നെ ലാളിക്കുവാനേതു കണ്വാശ്രമം
പുണ്യപാപങ്ങളാടും നിഴല്ക്കൂത്തു നീളുന്നുവോ
(ചാപം)
ദേവപദസന്നിധിയിലീയാത്മതാപം
നേദിച്ചു കൈ കൂപ്പി നിന്നൂ
ജ്യോതിര്മയക്ഷേത്രസോപാനഭൂവില്
നീ തര്പ്പണം ചെയ്വതെന്തേ
പെയ്യാത്ത മേഘങ്ങളെ പെയ്യിക്കുവാനായ്
ഈ മേഘരാഗം പാടുന്നതാരോ
മണ്ണിന്റെ നെഞ്ചും കുളിര്ക്കേ
(ചാപം)
പൂവുകളിലമ്മയുടെ പാദങ്ങളാടി
പൂജാമണികള് കിലുങ്ങി
ഉണ്ണിയ്ക്കു നാവോറു പാടുന്ന നേരം
കണ്ണീര്ക്കുടങ്ങള് ചരിഞ്ഞു
തീര്ത്ഥാടനപ്പക്ഷി നീ പാറിപ്പറന്നോ
കല്ലായ കല്ലും കണ്കണ്ട ദൈവം
കൈകൂപ്പി കൈവന്നു ശാന്തി
(ചാപം)