उगा का काळीज माझे उले
पाहुनी वेलीवरची फुले
कधी नव्हे ते मळले अंतर
कधी न शिवला सवतीमत्सर
आज का लतिकावैभव सले
काय मना हे भलते धाडस
तुला नावडे हरिणी पाडस
पापणी वृथा भिजे का जले
गोवत्सांतिल पाहुन भावां
काय वाटतो तुजसी हेवा
चिडे का मौन तरी आतले
कुणी पक्षिणी पिला भरविते
दृश्य तुला ते व्याकुळ करते
काय हे विपरीत रे जाहले
स्वतः स्वतःशी कशास चोरी
वात्सल्याविण अपूर्ण नारी
कळाले सार्थक जन्मातले
मूर्त जन्मते पाषाणांतुन
कौसल्या का हीन शिळेहुन
विचारे मस्तक या व्यापिले
गगन अम्हांहूनी वृद्ध नाही का
त्यांत जन्मती किती तारका
अकारण जीवन हे वाटले
